Małżeństwo w Indiach

Planując swą podróż do Indii z pewnością w swoich książkach lub przewodnikach znajdziecie wzmiankę o aranżacji małżeństw w tym kraju ale czy wiedzieliście, że dzięki temu Indie są jednym z krajów o najniższym odsetku rozwodów, wynoszącym tu niewiele ponad 1%? Dla porównania – na terytorium Stanów Zjednoczonych, jest to ponad 45% a w Portugalii aż ponad 70%. Zwyczaje związane z małżeństwem zależne są przede wszystkim od przynależności do danej religii, przy czym prawie 80% indyjskiego społeczeństwa to wyznawcy hinduizmu, około 14% to muzułmanie, po 2% chrześcijanie i sikhowie a pozostała część populacji to buddyści, dżiniści, żydzi, zaratusztrianie czy wyznawcy religii plemiennych. W przypadku indyjskiego społeczeństwa należy jednak pamiętać, że nawet 1% mieszkańców kraju to aż ponad 13 milionów osób, przez co nawet mniej powszechne wyznania miejscami wciąż są niezwykle liczne. 

Kultura i religia

W całych Indiach rocznie zawiera się rocznie ponad 10 milionów małżeństw, z czego zgodnie z podziałem religijnym populacji kraju, około 80% to śluby wyznawców hinduizmu. Tradycyjnie wszystkie obrzędy związane ze ślubem oraz małżeństwem związane są z rytuałami wedyjskimi. Data samej uroczystości powinna tu zostać wybrana przez astrologa zgodnie z datami urodzenia narzeczonych. Panna młoda ubrana jest w czerwoną suknię, ponieważ biały kolor w Indiach oznacza – odmiennie do Europy – żałobę. Pan młody najczęściej ubrany jest w bogato zdobiony salwar kamiz składający się ze spodni oraz luźnej, często sięgającej kolan koszuli. Sam ślub trwa najczęściej trzy dni i poprzedzony jest licznymi ceremoniami, z których najważniejsze to mehendi – malowanie henną rąk panny młodej, obrzucanie się ryżem czy modlitwa do boga Ganeśi. Podczas wakacji w Indiach na jednym z targów bez problemu znajdziecie tradycyjne indyjskie stroje ślubne czy zestaw do samodzielnego wykonania tatuażu z henny, który może stać się świetną pamiątką! Samo małżeństwo w hinduizmie ma aż 8 rodzajów, w zależności od jego społecznej poprawności. Za nieprzyzwoite uchodzi tu małżeństwo spowodowane uprowadzeniem oraz w sytuacji gdy kobieta jest nieprzytomna. Niewłaściwym, choć miejscami społecznie akceptowalnym są małżeństwa na wzór zachodni zawarte bez obrzędów religijnych, jedynie według zasad prawa zwyczajowego oraz takie w którym pan młody próbuje się z własnej woli wkupić w rodzinę wybranki. Cztery właściwe formy zamążpójścia zawierają właściwe przysięgi, sanskrycie mantry oraz uregulowaną w przeróżnych traktatach wymianę dóbr i posag. W najlepszej tradycyjnie opcji małżeństwa to ojciec panny młodej znajduje odpowiedniego wybranka z własnej kasty i stara się go przekonać do połączenia rodzin. 

Aranżowane małżeństwa

Szacuje się, że ponad 90% małżeństw w Indiach jest aranżowane. Mimo to, ponad ¾ z młodych ludzi pomiędzy 18 a 35 rokiem życia woli taką opcję, niż małżeństwo tradycyjne, zawierane z miłości. Wybranek wyszukiwany jest przez członków rodziny panny młodej, astrologa a nierzadko nawet przez profesjonalne firmy zajmujące się łączeniem ludzi w pary. Ważnymi wymogami są tutaj kasta – ponieważ jedynie 5% ślubów zawieranych w Indiach to małżeństwa międzykastowe oraz wysokość posagu, którą rodzina jest w stanie zaoferować. Następnym krokiem są negocjacje pomiędzy rodzinami oraz spotkanie samych ewentualnych narzeczonych, najczęściej w towarzystwie kogoś z rodziny lub przyzwoitki. Jeśli zarówno młodzi przypadną sobie do gustu jak i interesy ich rodziców będą spójne, po wizycie u miejscowego astrologa rodzina może ustalić datę ślubu i oficjalnie wszystkich zaprosić. Niemniej jednak, w tradycyjnych społecznościach liczne są przypadki aranżacji małżeństwa jeszcze wśród dzieci, które nawet po ceremonii ślubnej pozostają ze swoimi rodzicami i dopiero w odpowiednim wieku zamieszkują ze sobą. 

Poligynia i poliandria

W niektórych regionach Indii bez problemu spotkać można także małżeństwa poligamiczne. Najpowszechniejszym przykładem poligynii – wielożeństwa – są społeczności muzułmańskie. Historycznie, na podobnych zasadach opierała się także hinduistyczna kasta bramińska, jednak obecnie tylko wyznawcy islamu zgodnie z prawem mogą posiadać aż 4 żony i dowolną liczbę konkubin. Ich ilość zależy oczywiście od majątku pana młodego i klasy z której pochodzi. Rzadsze, choć nadal spotykane w Indiach są również związki poliandryczne – wielomęstwo. Małżeństwa tego typu zawierane są w społecznościach w których tradycyjnie kobieta zajmuje się domem oraz dziećmi, mężczyzna natomiast pracuje fizycznie, często w sposób zagrażający jego życiu. Nierzadko zdarzało się również, że wszyscy mężowie byli braćmi a po śmierci pierwszego z nich, jego obowiązki wobec rodziny przejmował najstarszy z pozostałych. Relacje tego typu najpopularniejsze są między innymi w północno–wschodniej Meghalaji oraz kaszmirskim Ladakhu, choć w tradycyjnym hinduizmie ich akceptacja społeczna jest niewielka.