Indonezyjski savoir vivre w pigułce

Udając się w podróż do innego kraju, zwłaszcza takiego, o zupełnie odmiennej kulturze, warto poznać obowiązujące w nim zasady dobrego wychowania. Pozwoli nam to uniknąć gaf i kłopotliwych sytuacji. Każdy  kraj ma przecież swoje własne obyczaje. Indonezja posiada bardzo bogatą kulturę. Elementy tradycji wiążą się ściśle z regułami narzucanymi przez islam, czyli dominującą religię. Powinny je poznać zarówno osoby planujące dłuższy pobyt w Indonezji, jak i turyści przybywający tu na kilka dni.

Jak się witać? 

Witając się lup podając coś komuś powinno się pamiętać o używaniu wyłącznie prawej ręki. Indonezyjczycy lewą dłoń uznają bowiem za brudną. Posługiwanie się prawą ręką to zasada, która w tym kraju obowiązuje bezwzględnie, zarówno rdzennych mieszkańców, jak i przybyłych gości. Użycie lewej reki, nawet jeżeli my Europejczycy uznamy taki ruch za bardziej komfortowy, może być odczytane jako brak szacunku, a nawet swego rodzaju zniewaga.

Inne zwyczaje

Mniej restrykcyjnie traktowana jest zasada zdejmowania butów. Jednak odwiedzając domy Indonezyjczyków warto uczynić ten gest, gdyż jest on zawsze mile widziany. Oznacza poszanowanie miejscowych zwyczajów oraz pracy pani domu, która dba o jego czystość. Zasada ta nie jest szczególnie uciążliwa. W Indonezji, ze względu na klimat nosi się bardzo lekkie obuwie, w każdej toalecie istnieje możliwość obmycia stóp, a przy upale stąpanie po chłodnych płytkach może przynieść prawdziwą ulgę.

Warto zdawać sobie sprawę, że w Indonezji zupełnie inaczej, niż u nas wygląda gest przywołania kogoś. Dłoń skierowana do dołu, w taki sposób, że palce wskazują ziemie, oznacza komunikat „Podejdź do mnie”. I to, co w naszym kraju mogłoby zostać uznane za nieco aroganckie zachowanie, Indonezyjczycy traktują jako bardzo uprzejmą prośbę. Oczywiście z czystej grzeczności należy na nią zareagować.

Spóźnialstwo, cecha powszechna

Indonezja to raj dla spóźnialskich. Czas płynie tutaj bardzo spokojnie, powoli. Spóźnialstwo jest cechą powszechną. Turyści nie powinni więc liczyć na punktualność środków transportu czy osób z którymi umawiają się na spotkanie. Spóźnianie się nie jest tutaj źle odbierane. Nie powinno więc wywoływać negatywnych emocji. Jeżeli ta cecha nas wyjątkowo drażni, nie pozostaje nam nic innego… jak wziąć głęboki oddech i policzyć do dziesięciu..albo do stu.

Pamiętajmy o tym, że Indonezyjczycy prowadzą siedzący tryb życia. Krzesełka czy taborety są tutaj wszechobecne. Dzięki temu w każdej chwili i w każdym miejscu można zająć pozycję siedzącą. Rozmawiając z kimś lub załatwiając jakąś sprawę należy liczyć się z tym, że osoba po drugiej stronie będzie siedziała. My również powinniśmy więc usiąść. W pobliżu na pewno znajdzie się odpowiednie wyposażenie. Dla żyjących w ciągłym pospiechu Europejczyków, zachowanie takie może wydawać się niepotrzebną stratą czasu. Dla Indonezyjczyków to norma.

I jeszcze jedna ważna zasada. W żadnym wypadku nie powinno się dotykać ciała płci przeciwnej. Takie zachowanie traktowane jest jako wyjątkowy nietakt, a nawet prowokacja. Dotyczy to również dobrych znajomych i obejmuje nawet takie gesty, jak pogłaskanie czy poklepanie po ramieniu. Na pewno nie jest dobrze postrzegane. Choć Indonezyjczycy to naród niezwykle otwarty i serdeczny, warto jednak w pewnych sytuacjach zachować dystans.